Mersin'de 8 yıl önce yakalandığı MS hastalığından sonra zor günler geçiren, 2 yıldır da yatalak olan 44 yaşındaki İsmihan Gönül, yetkililerin yardım elini uzatmasını bekliyor. Şu anda sadece gözlerini ve hafif elini oynatabilen Gönül'e, 12 yaşındaki oğlu Seçkin bakıyor.
Mersin’in merkez Mezitli ilçesine bağlı Tece Mahallesi’nde 2 gözlü ablasının evinde kalan MS hastası 44 yaşındaki İsmihan Gönül, zor günler geçiriyor. Ablası, eniştesi ve 12 yaşındaki çocuğunun bakımıyla hayatta kalmaya çalışan Gönül, yetkililerin yardım elini uzatmasını bekliyor. Annesini kendi elleriyle besleyen, bakan 12 yaşındaki Seçkin ise görenleri duygulandırıyor. Gönül’ün durumuyla ilgili bilgi veren enişte Ahmet Yeni, yatalak kadınla hiçbir akrabasının ilgilenmediğini iddia etti. Bir aydır kendi evlerinde baktıklarını belirten Yeni, “Resmen sokaktan, dışarıdan aldım geldim. Bugüne kadar hanımım ve çocuklarıyla birlikte bakıyorduk. Bugüne kadar öyle ya da böyle geldik. Kaymakamlığın bize vermiş olduğu 500 lira yardımla ve çevremdekilerin vermiş olduğu fitrelerle bugüne kadar tedavisini yaptırdık. Ancak artık her şey bitti. Kıpırdayacak durumumuz yok. Benim durumum müsait değil, ben de çocuklarımın yardımıyla ayakta duran bir insanım. Artık benim bakabilecek bir pozisyonum yok” diye konuştu.
“BU KADINI SOKAĞA ATACAK HALİMİZ YOK”
Artık yardıma ihtiyaçları olduğunu kaydeden Yeni, “Bu kadına bir kişi, iki kişi bakamıyor. MS hastası. Doktorlar 4. ve son evresi diyorlar. Elimizden gelen her şeyi yapıyoruz. Sırtındaki yaralarla ilgili aile doktorumuza götürdük ve yaralar yüzde 80 iyi oldu. Sırtı hep yatak yarası. Kullandığı ilaçları da genel sağlık sigortası karşılamıyor. Her bir ilacın maliyeti 135 lira. Bunun dışında ekstra ilaçlar da var. Maması ve bezleri var. Benim de durumun ortada olduğu için bu kadın için birileri bir şey yapması gerekiyor. Bu kadına sokağa atacak halimiz yok. Atan atmış ama biz atamayız. 5 kardeşi var, annesi var kimse ilgilenmiyor. Sadece kapıdan bakıyorlar, Allah yardımcısı olsun deyip gidiyorlar. Şu anda zaten bir Allah var birde siz varsınız. Benim en yakın dostlarım bile telefonlara cevap vermiyor, acaba ihtiyacımız olur da gider miyiz diye. Dost bildiklerimizde uzaklaştı. Allah’a şükür bugüne kadar kimseden bir şey istemedik. Ramazan’daki bütün fitreleri baldızıma harcadık. Şu anda o para da bitti. Artık ne yapmamız gerekiyor bilmiyorum” ifadelerini kullandı.
“BU HASTANIN YÜZÜ GÜLERSE BEN RAHAT EDERİM”
Şu anda hem maddi olarak hem de sağlık açısından yardıma ihtiyaç olduğunu vurgulayan Yeni, “Bu bayanın teşekküllü bir yerde bakılmasına ihtiyaç var. Çünkü evde bakmak çok zor. En az 3-4 bayanla yerinden ancak oynatılabiliyor. Banyo yaptırmak lazım. 2-3 bayan lazım. Klimayı kapatmıyoruz çünkü terlediği zaman yaralar azıyor. Şimdilik o imkanımız var. Eşi şu anda cezaevinde. O beni ilgilendirmiyor. Beni ilgilendiren tek şey yatan hasta. Bu hasta rahat ederse, bu hastanın yüzü gülerse ben rahat ederim. Ancak bu hasta üzgün olduğu zaman, bakamadığım zaman rahat yatağa yatamam. Çünkü bu Allah’ın emaneti gibi oldu. Bu kadar çevresinin olmasına lakin sadece Allah yardım etsin diyorlar. 8 yıldır böyle hasta, 2 yıldır da yatalak. Eskiden tekerlekli sandalyeye filan oturuyordu, ağızdan beslenmesi vardı. Ondan sonra düştükçe düştü, pozisyon bu duruma geldi. Artık bundan sonrası Allah’a kaldı. Ben bütün işimi, gücümü bırakmışım, eşim bırakmış, sadece bu kadınla ilgileniyoruz. Tarlamla ilgilenemedim diye tarlamda sebzem, meyvem kurudu. Ben ona da göğüs geliyorum. Ancak bundan sonrasına yol gitmiyor” şeklinde konuştu.
“YETERİNCE BAKAMADIĞIM İÇİN ÇOK ÜZGÜNÜM”
Abla Saliha Yeni ise kendisinin kardeşine yetirince bakamadığını belirterek, çok üzgün olduğunu söyledi. 5 kardeş olduklarını ifade eden Yeni, “Diğerleri ilgilenmiyor. Annem de bakamam diyor. Bakımı çok zor. Sabah kalkıyoruz, altını değiştiriyoruz. Sadece onu yaparken bile 3 kişi olmamız gerekiyor. Onu da tek başıma yapamadığım için üzgünüm. Üstünü bile değiştiremiyorum. Kendisi hiçbir tarafa kıpırdayamıyor. Tüp takılı, enjektörle mama veriliyor, su veriliyor. İlaçlarını da enjektörle veriyoruz. Yardım istiyoruz. Biz burada çok iyi bakamıyoruz, daha iyi bakılmasını istiyoruz. Bakılacak bir yer istiyoruz. İmkansızlıktan dolayı ancak bu kadar bakabiliyoruz” dedi.
“LÜTFEN ANNEMİ BAKIM EVİNE YATIRMAYA ÇALIŞIN. YARDIM İSTİYORUZ”
12 yaşındaki oğul Seçkin Gönül de yetkililerden yardım istediklerini kaydetti. Huzur evine değil de bakım evine annesinin yatırılmasını isteyen Gönül, “Huzur evinde çok sağlığını kontrol etmiyorlar ama bakım evinde sağlığına daha iyi bakarlar. Orada daha iyi bakarlar. Yardım istiyoruz. Bende okuyorum. 12 yaşındayım, 7. sınıfa geçtim. Benim bir de ağabeyim var. Annem 8 yıldır bu durumda. Eskiden yürüyebiliyordu, yürütüyorduk. Bir tane sandalye geldi, ona devamlı oturunca ayaklar tam tutmaz oldu. Sonra da bu hale geldi. Emes hastası olsa bile yürüyebiliyordu. Şimdi ise durumu çok kötü. Hiç kıpırdayamıyor, sadece elini az bir kıpırdatabiliyor ve gözlerini oynatabiliyor. Lütfen annemi bakım evine yatırmaya çalışın. Yardım istiyoruz” diye konuştu.
“ANNEMİ BESLEMEK ZOR OLMUYOR, KOLAY OLUYOR”
Kendi elleriyle annesini beslediğini ifade eden Gönül, “Hap, mama, bazen meyve suyu, bazen çay veriyorum. Asitli içecek verilmesi yasak. Benim için annemi beslemek zor olmuyor, kolay oluyor. Annemin bütün ilaçlarını, yiyeceklerini genelde ben hazırlıyorum, veriyorum. Bazen teyzem de veriyor. Zaten hep enjektörle veriyoruz. Günde 2 kutu bitiyor. 2 saatte bir mama veriyorum” ifadelerini kullandı. Sözcü
